Nesta nova edición do Observatorio tratamos de dar resposta aos problemas que se identificaron na primeira edición, polo que se explora, por unha banda, en que medida a sociedade valora e está disposta a remunerar o traballo autoral e editorial da cultura escrita e que papel cre que debería desempeñar a Administración pública. E, por outra banda, a partir do concepto de disonancia cognitiva, explorar as xustificacións e os nesgos que a tecnoloxía utiliza e que dirixen os consumidores cara á pirataría de contidos editoriais.
Este estudo foi levado a cabo por Qbo Investigación y Estrategia a partir de grupos de traballo e enquisas.
1O valor do traballo autoral e editorial na cultura escrita
Este estudo analiza cales son os valores que os cidadáns outorgan aos contidos editoriais nas súas diferentes manifestacións e polos distintos tipos de reutilizacións que se fan destes e o papel que os cidadáns cren que debería desempeñar a Administración pública.
A sociedade valora moi positivamente o traballo de autores e editores porque son unha garantía da calidade e credibilidade dos contidos, e prefire os seus materiais aos producidos por outros axentes.
92 %O 92 % dos consultados identifica o autor e o editor como a garantía de calidade e de credibilidade do contido, tanto nos libros como nos xornais, as revistas e as partituras.
Do colectivo autoral destacan:
A experiencia vital e profesional.
A investigación e documentación.
O tempo investido.
O estilo de escrita.
Do colectivo editorial:
O labor de análise de mercado.
A escolla dos temas e dos autores.
O rigor e a calidade.
A actividade comercial.
A cultura escrita, un ben esencial para o desenvolvemento
RECURSO TRANSFORMADOR
A cultura escrita enriquece o individuo con coñecemento, creatividade e capacidade crítica; e a sociedade, con liberdade, tolerancia e avance cultural.
Os beneficios derivados da cultura escrita concrétanse en dous planos complementarios:
Para o individuo
Para a sociedade
Para o individuo
É a base do coñecemento.
Fortalece o pensamento crítico e protexe contra a manipulación.
É un vehículo de aprendizaxe e progreso persoal e profesional.
Supón unha parte esencial da cultura e a educación.
Transmite valores.
Estimula a creatividade e o enxeño.
Para a sociedade
É máis crítica e libre.
É máis tolerante, respectuosa, cívica e xusta.
É máis culta e evolucionada.
É máis rica no intelectual e no material.
Presenta un maior futuro.
RECURSO VERSÁTIL
A cultura escrita dá resposta ás necesidades de coñecemento, información e entretemento da sociedade e adáptase ás súas expectativas e demandas, con especial incidencia no mundo educativo e no laboral.
Atributos destacados polos cidadáns
Enriquecerme como persoa.
Medrar intelectualmente.
Ter educación e cultura.
Vivir outras experiencias e evadirme.
Fomentar a imaxinación, inspirarme, estimularme.
Axudarme a pensar por min mesmo e desenvolver unha mentalidade crítica.
Mellorar na comprensión e entendemento dos temas.
Medrar profesionalmente.
Distraerme, entreterme, divertirme
RECURSO DE CALIDADE E VERACIDADE
A cultura escrita desempeña un papel chave na sociedade como fonte de coñecementos e informacións veraces e de calidade que melloran os procesos educativos e profesionais.
Os atributos que os públicos consultados máis salientan dos materiais editoriais son a súa calidade e veracidade. Consideran que proporcionan contidos e información ben fundamentados e fieis á realidade, o que facilita o coñecemento e evita a desinformación.
Ademais, valoran o uso dun criterio e linguaxe acaídas, que contribúen á claridade e accesibilidade dos temas tratados. Estes materiais son tamén apreciados pola súa capacidade para estruturar e guiar o proceso de ensino no ámbito docente pois facilitan a aprendizaxe e melloran a comprensión e o desenvolvemento dos estudantes e profesionais.
O papel da Administración
É precisa unha Administración pública que valore e respecte os dereitos de propiedade intelectual
Importancia da protección da propiedade intelectual
Existe un amplo consenso na sociedade sobre a importancia dos dereitos de propiedade intelectual e a necesidade de as Administracións públicas se involucraren na súa protección e respecto.
93,97 %
O 93,97 % dos consultados considera importante a propiedade intelectual para o desenvolvemento da sociedade.
87,57 %
O 87,57 % dos consultados considera preciso que a Administración pública lidere o recoñecemento e respecto dos dereitos de propiedade intelectual.
RAZÓNS PARA APOIAR OS AUTORES E EDITORES
A Administración pública que inviste nos autores e editores mellora a sociedade, asegura o futuro, impulsa a educación e o progreso profesional e fortalece a reputación do sector público.
As razóns polas que os consultados consideran que o sector público debería interesarse pola cultura escrita e investir nos autores e editores de contidos editoriais son as seguintes:
1
Mellora da sociedade:
Constrúen unha sociedade máis evolucionada, culta, rica e próspera, cun mellor futuro, máis tolerante e cívica, máis comprometida, máis creativa e dinámica e con maior vitalidade.
2
Garantía de futuro:
Preservan o coñecemento, fomentan a xeración de novas ideas, contidos e comunicación e facilitan a transmisión de ideas ás novas xeracións.
3
Crecemento no ámbito educativo:
Son a base de novos e máis contidos dirixidos a todos os niveis de ensino.
4
Progreso no ámbito profesional:
Desenvolven habilidades que aumentan a eficiencia e a competitividade no ámbito profesional.
5
Aumenta a reputación do sector público:
Facilitan que a Administración pública sexa vista como unha organización que se preocupa polos cidadáns e o ben común; que aposta pola cultura e a educación, transparente, aberta e positiva; que traballa polo futuro, e pola que sentirse orgulloso.
ACCIÓNS DE APOIO Á CULTURA
A cultura escrita é o noso patrimonio cultural e debe ser fortalecido e protexido pola Administración pública, pois é a nosa garantía de futuro como individuos e como sociedade.
1
Impulsar o desenvolvemento cultural a través dos escritores e xornalistas locais e protexer os dereitos de autor.
2
Fomentar a cultura desde as bibliotecas, físicas e dixitais, e as feiras do libro.
3
Desenvolver o pensamento crítico dos cidadáns.
4
Favorecer a información de calidade creada polos editores.
5
Reivindicar a historia e a identidade cultural.
2Coñecer o pirata e as súas motivacións
Dado o incremento da pirataría nos últimos anos, no Observatorio levouse a cabo un estudo que favoreza a comprensión en profundidade dos argumentos que esgrimen os consumidores piratas para xustificaren esta actividade ilícita, así como os nesgos que a tecnoloxía explota neste contexto, co obxectivo de, partindo dos resultados extraídos, poder deseñar unha estratexia que axude a combater esta práctica ilícita desde a súa raíz cognitiva.
80 %O 80 % dos consumidores considera que é o mesmo piratear un libro dixital que roubalo fisicamente, aínda así, o roubo dixital de contidos continúa medrando.
Este novo estudo corrobora que a pirataría de contidos editoriais está amplamente estendida e normalizada a pesar das opcións legais dispoñíbeis:
67,50 %dos consumidores de publicacións editoriais faino a través de canles ilícitas, existindo diferentes niveis de conciencia sobre a pirataría.
Analizando este tipo de accesos, existen dous tipos de piratas:
Non consciente:
Accede aos contidos desde canles susceptíbeis de seren accesos piratas (o 40 % da poboación que consome de xeito ilícito contidos editoriais).
Consciente:
É o pirata en sentido estrito. Sabe distinguir que contido é pirata e, aínda así, accede ilegalmente (o 60 % da poboación que consome de xeito ilícito contidos editoriais).
Para loitar contra a pirataría, é preciso, primeiro, informar ao pirata non consciente de que está desenvolvendo unha actividade ilícita e, segundo, é necesario axudar ao pirata consciente a mudar a súa maneira de pensar. Neste último caso, é preciso desenvolver unha estratexia que teña en conta as xustificacións que proporcionan estes usuarios, así como os nesgos cognitivos que hai detrás delas.
A viaxe do pirata de publicacións editoriais consiste en buscar, descargar e, ás veces, compartir, contidos editoriais ilegalmente para logo lelos en formato dixital.
Xustificacións da pirataría
Os consumidores xustifican a pirataría de contidos editoriais, producida pola disonancia cognitiva, ao minimizaren o conflito entre a súa acción ilegal e a súa ética ou moral, ao crer que non teñen o coñecemento necesario para actuar doutro xeito, que non existen medidas efectivas contra a pirataría ou que as consecuencias son mínimas.
Estas xustificacións clasificáronse en 9 grupos:
Tecnoloxía:
Facilítame piratear máis libros (o 74,3 % dos consultados).
Prezo:
Os contidos orixinais son moi caros, do contrario, pagaría por eles (o 49,50 % dos consultados).
Escusas normativas e legais:
Non hai campañas de concienciación, non se identifica o contido pirata, é lexítimo acceder ao contido se está en internet, non se adaptan ás novas formas de consumo (o 39,7 % dos consultados).
Cultura escrita:
Facilítame o acceso a ela, democratiza a cultura escrita (o 48,4 % dos consultados).
Practicidade:
Xa non está dispoñíbel en tendas, evito pagar por algo que logo non me guste, etcétera (o 38,4 % dos consultados).
Impunidade e falta de consecuencias:
É pouco probábel que teña consecuencias (o 34 % dos consultados).
Valor do contido dixital:
O dixital ten menos valor porque non é un obxecto físico, descargo máis contidos dos que leo (o 30,1 % dos consultados).
Sensacións estimulantes:
Divírtome; cada vez tento piratear máis contidos, é adictivo; compartir contidos escritos dixitais gratuitamente por WhatsApp, Telegram ou redes sociais dáme prestixio (o 20 % dos enquisados).
Repercusión sobre o autor:
Pirateo máis se non coñezo o autor da obra; beneficio o autor porque promociono a obra; non prexudico economicamente nin o autor nin o editor (o 17,40 % dos consultados).
Nesgos cognitivos, tecnoloxía e pirataría de contidos editoriais
Os nesgos que máis inflúen na pirataría de contidos editoriais son aqueles que facilitan a xustificación do comportamento, os que reforzan a percepción de que é unha práctica común ou aceptada e os que minimizan a percepción das consecuencias negativas ou a necesidade de considerar as implicacións éticas e legais.
Identificáronse unha serie de nesgos cognitivos que afectan ás xustificacións da pirataría da cultura escrita:
Ancoraxe:
a persoa asume a primeira información que recibiu sobre a pirataría como a idea de que o contido gratuíto é un dereito, o que condiciona o seu comportamento posterior.
Aversión á perda:
a persoa evita o malestar psicolóxico asociado ao gasto de diñeiro que comporta acceder legalmente aos contidos editoriais.
Efecto arrastre:
a persoa acepta a pirataría porque ve que é unha práctica estendida e xustificada dentro dun grupo social, a pesar de ser unha actividade ilícita.
Normalización:
a persoa percibe a pirataría como algo común, estendido e aceptado na súa contorna social ou cultural.
Efecto vítima identificábel:
A persoa reduce a súa culpa pola pirataría ao facer que o dano que ocasiona aos autores e editoriais pareza menos real do que é, dado que non identifica de forma persoal os prexudicados.
Gratificación instantánea:
A persoa prioriza o acceso inmediato e gratuíto ao contido por riba das recompensas a longo prazo de comprar libros legalmente, como pode ser, por exemplo, o apoio aos autores noveis.
Risco cero:
A persoa céntrase en evitar o gasto inmediato da compra de contidos editoriais e minimiza as consecuencias para os prexudicados pola pirataría.
3Zoom: intelixencia artificial xenerativa
Clave na cultura escrita, onde se require dun mercado dixital equilibrado e ético
A Unión Europea regulou por primeira vez a intelixencia artificial. O texto legal aprobado aplicarase de xeito gradual desde agosto de 2024 até 2027 co obxectivo de favorecer un desenvolvemento seguro e respectuoso cos dereitos fundamentais.
Desde o punto de vista da propiedade intelectual, esta normativa exixe transparencia no uso de materiais protexidos e tamén na identificación de materiais xerados por IA, aínda que proporciona unha protección mínima aos dereitos dos autores cuxas obras se utilizan no adestramento destes modelos.
Riscos
Falta de remuneración
Desvalorización creativa
Falta de remuneración
Moitas das empresas que desenvolven IA xenerativa utilizan contidos sen a autorización nin a remuneración pertinente aos seus titulares de dereitos. Isto provoca distorsións no mercado dixital, fomenta a competencia desleal, o que compromete a viabilidade do traballo de escritores, tradutores, xornalistas e editores.
Desvalorización creativa
A xeración automática de contidos por IA presenta riscos para a sociedade polas dificultades para diferenciar entre obras orixinais e xeradas. Isto supón unha ameaza á sostibilidade do sector, xa que devalúa a creatividade humana e debilita os dereitos de autor. Ademais, os nesgos cognitivos que desenvolven os contidos producidos por IA poden influír aínda máis negativamente nas crenzas e valores da sociedade.
Mercado dixital sostíbel e ético
As Administracións públicas deberían fomentar medidas que garantan un mercado dixital sostíbel, que fomente a competencia entre empresas desenvolvedoras de IAX, a protección dos datos dos titulares de dereitos afectados, así como os seus dereitos de propiedade intelectual, a través de sistemas de licenciamiento, e, por suposto, a creatividade humana.
4Solucións
A Administración debe protexer a cultura escrita, que é o noso patrimonio, a nosa garantía de futuro como individuos, como sociedade e como país. Achega riqueza no ámbito educativo e desenvolve habilidades que aumentan a eficiencia e a competitividade no ámbito profesional. O investimento en cultura escrita por parte do sector público contribúe a mellorar a súa propia imaxe ante a sociedade.
Este apoio debería concretarse nos seguintes aspectos:
Definir políticas públicas co fin de recoñecer social e economicamente os contidos editoriais de calidade e os dereitos de propiedade intelectual dos seus autores e editores, tanto no ámbito educativo como no profesional, for no mundo analóxico ou no dixital, incluíndo a IAX.
Desenvolvemento de campañas efectivas contra a pirataría de contidos editoriais, que teñan en conta as xustificacións que os cidadáns dan para levar a cabo estas accións ilícitas e os nesgos cognitivos que a tecnoloxía explota.
Educar e formar en boas prácticas sobre a propiedade intelectual cos recursos existentes en todos os ámbitos da sociedade, especialmente na comunidade educativa.