O sector editorial sofre unha situación de devantaxe competitiva respecto dos países da contorna europea en relación con dereitos de autoría xerados pola reutilización das súas obras (dixitalización, fotocopias, comunicación pública, etc.).
A pesar de que os titulares de dereitos fixeron o esforzo de facilitar a reutilización dos seis contidos a un prezo moi asequíbel (as súas tarifas están por debaixo da media europea), os autores e editoras non están sendo remunerados de forma axeitada polos usuarios das súas obras, tampouco por parte do sector público. A todo iso hai que sumar o grave impacto que os elevados índices de roubo dixital de contidos editoriais xeran ao sector. Estes factores compromenten a sostibilidade da cultura escrita e a saúde democrática en España.
O sector editorial recada 6,63 millóns de euros, dos que:
son achegados polo sector público
O sector editorial recadaría 44,67 millóns de euros pola reutilización dos seus contidos, dos que:
sería achegados polo sector público
O sector editorial recadaría 72,34 millóns de euros pola reutilización dos seus contidos, dos que:
ccorresponderían ao sector público
O nivel de acceso a contidos editoriais ilícitos descede significativamente naqueles países con menos desenvolvemento cultural cunha correlación do 59,81%, o que significa que o acceso a contidos ilícitos é explicado por un indicador cultural, en consecuencia, xestionábel desde políticas de concienciación social
O coeficiente de correlación entre PIB e acceso a páxinas ilícitas é do 71%, o que quere dicir que a maior riqueza hai máis consumo ilícito. Isto significa que non se rouban estes contidos por razóns económicas, Ademais, extráense diferentes conclusións: O consumo ilícito é proporcional ao tamaño económico do país. As economías fortes xeran demandas culturais fortes. Se os países con maior capacidade económica levana cabo máis políticas antifraude, ditas políticas non son suficientes.